MEHMET ÖZDEN'İN KALEMİNDEN - ELVEDA
Mehmet Özden'in Kaleminden - ELVEDA
- 15 Mart 2024 - 17:23
- Son Güncelleme : 15 Mart 2024 - 17:30
Bir çok duyguyu bir arada hissetmek mümkün mü?
Hüzün ve kızgınlık, öfke ve merhamet…
Ayhan’ı kaybedeli tam 1 yıl oldu.
Geçtiğimiz sene acı haberini aldım, dün ise seni son kez gördüm.
Bazılarınız için bir gazeteci olarak hafızalarınızda kalacak olsa da hayatla ve kendisiyle kavgası hiç bitmeyen bir dosttu benim için.
En iyi yaptığı şey kavga etmekti, ama onu da çok beceremiyordu…
En son kimseyle kavga edemediğinde kendisiyle kavga etmeye başlıyordu.
Ölüm insanların alışabildiği bir durum ama bir yandan unutmaya da başlıyorsunuz.
Boyu benden biraz daha kısaydı, ama tam olarak nereme gelirdi hatırlamıyorum.
Aşka aşık bir adamdı, ama kime aşıktı hatırlamıyorum.
İyi yazardı, ama en son hangi konuyu tartışıp kaleme dökelim demiştik hatırlamıyorum.
Ama hatırladığım bazı şeyler var. Verdiğim bazı sözler…
Hepsini tuttum iki gözüm, sana verdiğim sözlerin.
Arkanda bıraktığın işleri toparladım, düzelttim, raflara kaldırdım.
Senden sonra kavga etmeye ben de başladım.
Tabii, senin tarzından biraz daha farklı.
Ayhan, sadece bir gazeteci olarak değil, aynı zamanda içinde yaşadığı toplumun sesi ve vicdanıydı. Onun cesur kalemi ve bakış açısı, pek çokları için ilham kaynağı olmuştu. Ancak, Ayhan'ın mirası sadece mesleki başarılarıyla sınırlı değildi. Onun en büyük mirası, dostluğu ve sadakatiydi. Her zaman yanınızda olacak bir dost, her zaman size dürüst bir tavsiye veren bir arkadaş ve her zaman sol yumruğuyla hatırlanacak.
Ben ise onu;
Dostum, kardeşim, Zeynep’in amcası, Devrim’in babası, karakollarda ifadeye beraber çağırıldığım adam, direnişimin ortağı ve çok daha fazlası olarak hatırlayacağım…
Bir gazeteci nasıl anılır diye düşündüğümde, mezarına gidip bir çiçek bırakmaktan daha fazlasını yapmam gerektiğini düşündüm.
Sana veda edebilmek bir senemi aldı kardeşim özür dilerim.
O yüzden sana bu yazıyla veda ediyorum. Kalbimin tam ortasındasın, seni hala çok seviyorum.
